فروهر یکی از نیروهای مینویی (در برابر گیتی ای) است که به عقیدهٔ مزدیسنان پیش از پدید آمدن موجودات، وجود داشته و پس از مرگ و نابودی آنها، به عالم بالا رفته و پایدار می‌ ماند. این نیروی معنوی (مینویی) که می‌ توان جوهر حیاتش نامید، فنا ناپذیر است و هرگز دچار زوال نمی‌ شود.